⭕️ برای حفظ سلامت مغز کمی چربی دور کمر لازم است
سطح سالم چربی احشایی برای تولید آنزیم‌ها، پروتئین‌ها و مولکول‌هایی که از سلامت مغز حمایت می‌کنند، حیاتی است.
وقتی صحبت از سلامت مغز می‌شود، شاید لاغر بودن به معنای سالم‌تر بودن به نظر برسد. محققان می‌گویند که برای حفظ و بهبود سلامت مغز باید مراقب چربی‌های دور کمرتان باشید.
براساس مطالعه‌ای جدید، که در مجله «پیرشناسی علمی» (GeroScience) منتشر شد، محققان دانشگاه توهو ژاپن به این نتیجه رسیده‌اند که چربی احشایی نقش حیاتی در حفظ سلامت مغز دارد. چربی احشایی چربی عمیقی است که در اطراف اندام‌های داخلی تشکیل می‌شود.
البته این مرز باریکی است، زیرا کمی چربی شکمی برای مغز مفید است، اما مقدار بیش از حد آن به دلایل دیگر برای سلامتی زیان‌بار است و حتی خطر مرگ را افزایش میدهد. تیم تحقیقاتی روی ارتباط چربی احشایی و پروتئین «بی‌دی‌ان‌اف» (BDNF)، که برای حافظه، یادگیری و تنظیم خلق‌وخو حیاتی است، تمرکز کردند.
پروتئین بی‌دی‌ان‌اف رشد، بقا و اتصال سلول‌های مغزی را تقویت می‌کند.
سطح پایین پروتئین «بی‌دی‌ان‌اف» با مشکلاتی مانند افسردگی و زوال عقل مرتبط است، در حالی که سطح بالای «بی‌دی‌ان‌اف» مستقیما با عملکرد بهتر مغز ارتباط دارد. با افزایش سن سطح «بی‌دی‌ان‌اف» کاهش می‌یابد و از دست دادن حافظه و مختل شدن عملکرد شناختی را به همراه دارد.
به گزارش نیویورک‌پست، نتیجه جالب پژوهش اخیر این بود که پروتئین «سی‌اکس۳سی‌ال۱» (CX3CL1)، که چربی احشایی آن را تولید می‌کند، به حفظ سطح سالم «بی‌دی‌ان‌اف» کمک می‌کند.
محققان در این مطالعه موش‌های نر را در سنین مختلف، که تقریبا معادل انسان جوان، میانسال و سالمند است، بررسی کردند. در موش‌های جوان‌تر، چربی شکمی آنها مقادیر زیادی پروتئین چربی احشایی تولید می‌کرد که باعث حفظ عملکرد شناختی عالی آنها می‌شد. در گروه میانسال تولید چربی احشایی با کیفیت ادامه یافت، اما در جمعیت سالخورده تقریبا یک‌سوم کاهش داشت. این کاهش منعکس‌کننده تغییرات شناختی شدیدی است که انسان‌ها در اواخر عمر تجربه می‌کنند.
دانشمندان برای آزمایش ارتباط پروتئین چربی و پروتئین «بی‌دی‌ان‌اف»، به‌شکل مصنوعی پروتئین را در موش‌های جوان کاهش دادند و دریافتند که این کاهش اثرات پیری را تقلید می‌کند. در مقابل، زمانی که به موش‌های پیر پروتئین اضافی داده شد، «بی‌دی‌ان‌اف» آنها به سطح قبلی برگشت. نکته مهم این است که هرچند ظاهرا چربی شکمی برای مغز مفید است نباید از بیش از حد باشد، زیرا مشکلات دیگری مانند بیماری‌های قلبی را به همراه خواهد داشت.
طبق نتایج مطالعات قبلی، چربی اضافی در ناحیه میانی بدن، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا، دیابت و آپنه خواب را افزایش میدهد. تحقیقات دیگر هم از ارتباط میان چربی اضافی شکم با افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های رحم، کیسه صفرا، کلیه، کبد و سینه خبر میدهد.
در سال ۲۰۲۰، بررسی ۷۲ مطالعه نشان داد افرادی که شکم بزرگ و کمر باریک (اندام سیب‌شکل) دارند در مقایسه با افرادی که پایین‌تنه‌شان چاق‌تر (اندام گلابی‌شکل) است، بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس به هر دلیلی قرار دارند.
در حالی که اثرات منفی چربی داخلی اضافی به‌خوبی شناخته شده است، این مطالعه نشان میدهد که سطح سالم چربی احشایی برای تولید آنزیم‌ها، پروتئین‌ها و مولکول‌هایی که به سلامت مغز کمک می‌کنند، حیاتی است.
کارشناسان با توجه به اینکه مغز طبیعتا با افزایش سن تغییر می‌کند و کوچک می‌شود، تاکید می‌کنند که اولویت دادن به رژیم غذایی غنی از مواد مغذی، فعالیت بدنی منظم، ارتباطات اجتماعی، مدیریت استرس، خواب کافی و درگیری شناختی به حفظ و افزایش سلامت مغز کمک می‌کند.
